دوستان آیا فراموش کرده‌ایم که قبل از ورود به جمعیت چه ترک‌ها که نکردیم، چه ذلت‌ها و چه خماری‌ها که نکشیدیم، آن‌هم بی‌نتیجه؛ زیرا نمی‌دانستیم، اعتیاد را نمی‌شناختیم، راهکار مناسب و کاربردی بلد نبودیم، در جهل و نادانی دست به هر اقدامی می‌زدیم تا شاید به رهایی برسیم، با چنان حسرتی به انسان‌های سالم نگاه می‌کردیم گویی آنها فقط انسانند که سالم و رها هستند از خودم و خدای خودم می‌پرسیدم، یعنی می‌شود من هم روزی مواد مصرف نکنم و رها باشم؟ صبح که بیدار می‌شوم خمار نباشم؟ یعنی می‌شود؟ اما نمی‌شد، یعنی نشد که نشد تا زمانی که با جمعیت آشنا شدم و اینجا بود که با کمک راهنمایان توانستم به رهایی برسم. آنهم رهایی سالم